فولادهای آلیاژی

به طور کلی فولاد آلیاژی میتواند تا حدود 50 درصد عناصر آلیاژی داشته باشد و همچنان فولاد آلیاژی نامیده شود

فولاد آلیاژی به دو دسته تقسیم میشوند :

الف) فولادهای کم آلیاژ (استحکام بالا)

ب) فولادهای پر آلیاژ

فولادهای کم آلیاژ: به این نوع فولاد به دلیل کم بودن درصد عناصر آلیاژی میکرو آلیاژی نیز میگویند و با اضافه کردن عناصری از قبیل مولیبدن، وانادیوم و تیتانیوم تولید میشود و مجموع عناصر در این دسته حداکثر 5 درصد میشوند.

 

استحکام فولادهای کم آلیاژ

استحکام تسلیم فولادهای کم آلیاژ معمولا بیشتر از 275 نیوتن بر میلی مترمربع است.این فولادها درصد پایینی از عنصرهای کربن و منگنز را دارند و اضافه شدن عناصری از قبیل کرم، مولیبدن، نیکل، مس، نیتروژن، وانادیوم و … در مقادیر کم، یک ترکیب خوب از استحکام، انعطاف پذیری، چقرمگی و شکل پذیری را تشکیل می دهد و همچنین از قیمت نسبتا مناسبی برخوردار است و مقایسه با فولاد های کم کربن از مقاومت به خوردگی خیلی بهتری برخوردار است.

 

فولادهای پر آلیاژ

فولادهای پر آلیاژ به دو دسته تقسیم میشوند:

   الف) فولادهای ابزار

   ب) فولادهای زنگ نزن

 

موارد بیشتر را در وب سایت راستین ساختار ایفا نیرو بخوانید.